Yıldız TİLBE’nin
Sözleri
Saçlarımın
boynuna geçti ipek sicim, Gömleğinin bir kolunu dar ağacı belledim, Bir ucu sen
paslı makasın bir ucu bendim.
Seninle
doldum taştım içimi dökeceğim, Diyeceğim ki Sana güçlü bir zayıflığım var!
Kollarında sakin bir çocuğum, hem kadınım da.
Hedef alıp
vursan da özenli sözlerin oklarıyla, Süslemedim harfleri adını oluşturanların
dışında.
Her gün biraz daha aşkı yitiriyor yüzündeki
gökkuşağının ağrılı rengi.
Yıkanamadım
içimdeki nehir derin akıyor, Deliliği yarı uykuda ruhum seni arıyor.
Aşk her mekanda haklıydı ama zaman farklıydı.
Hayat
yetinmektir öyle demiştin, Sensizlik canıma yetti yoruldum.
Sana dokunmak Allahtan lütuf sanki zaman
kilitlenir kollarında, Firardadır hükmü yoktur benliğimin aklım delilenir
uzağında.
Aşk yine
başa bela, son sürat iter beni kucağına.
Ben
yapamıyorum ama siz yapın. Sizi döküp kıran insanların hayatından, bir şey
demeden çekip gidin Düzeltmeye çalışmayın, düzelemeyecekler.
Bazen
hislerimi anlatacak kelime bulamıyorum, yeni kelimeler türetiyorum. Kahroloji
diye bir şey buldum mesela. Irsi galiba bende bu kahroloji.
Olmadığın
saatleri geri alsam hasretini tanımasam.
Kadının yüzünde bir gülüş ol yeter. O kalbinin
ortasına senin heykelini diker.
Sen çare
arıyorken, o bahane arıyorsa; Bırak gitsin.
Bize düşman
olanları da biz sevdik oğlum. Onlar düşmanlık etme cesaretini bizim sevgimizden
aldılar.
Kötü günleri
tek başına atlatmış olan kadını, güzel şeyler vaat edip kandıramazsın.
Kötüye bir
şey olmayacak diye, Allah belanı vermeyecek mi sanıyorsun!
Muhtaç kalın
ulan, geceler boyu ağlattığınız insanlara.
Ben ne
besteler yırttım attım çöpe. Sırf gençler intihar etmesin diye.
Benden
gitmiş olabilirsin buna saygım var. Lakin bir başkasında beni aramaya kalkışma.
Çünkü kimse bir gençlik daha harcamaz uğruna
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder