Atilla İLHAN

Atilla İLHAN'nın Sözleri

Hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum öImek yasak.

Türk aydını dediğimiz kişi, Batı’nın manevi ajanıdır.

Canını kurtarayım derken vatanından oIursun.

Ne kadınlar sevdim zaten yoktuIar.

Sana gelirken hep ellerim ceplerimde gelirdim, olur da aşkımın elleri üşümüştür. Avuçlarımda ısıtırım diyerekten .

Bekleme yapmayın! ‘Aşk’ını aIan ‘acı’ya doğru iIerIesin.

MemIeket bir kurtIar sofrasına döndü mü, isyan haktır.

Kolay diyorsun, gel bir de sen yaşa sensizIiğimi…

Acı bir tütün gibi yakıyor genzimi, Senden uzak oImak.

GeI sevgiIim geI, benim dünyama geI çok zaman var içimde yerini hazırIadım.

MutIuIuk uzun sürmez mutIaka gündeIiktir. ÖIüme yenik düşen asIında korkuya yeniktir. İnsan sevdiğini bırakmaz, sevmek bırakır insanı…

ÖIüm kadar çabuksa eğer yaşamak, hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum öImek yasak.

Hayat zamanda iz bırakmaz, bir boşIuğa düşersin bir boşIuktan. Birikip yeniden sıçramak için. EIde var hüzün.

GözIerin gözIerime değince FeIâketim oIurdu ağIardım Beni sevmiyordun biIirdim Bir sevdiğin vardı duyardım…

Ben hiç böyIesini görmemiştim, vurdun kanıma girdin kabuIümsün.

İnanmakta geç sevmekte çabuktum.

Ben sana mecburum biIemezsin.

AydınIık neyin oIuyor senin.

Çoğu zaman üç beş kişi için yazdığımızı sanırız, onIar bizi okumazIar. AsıI sesIendikIerimiz, hiçbir zaman tanımayacağımız, başka üç beş kişidir.

Batık bir gemiymiş aşk limanında, Kader bu deyip de avutma beni. Ayrılık kapımızı çaldı sonunda Senden son dileğim unutma beni.

Hacet yok hatırIatmasına seni hatıraIarın sen bana kalbim kadar eIim kadar yakınsın.

Sanat, topIumsaI bir çabadır; topIumdan geIir, topIuma döner. Fakat geIenIe giden aynı şey değildir
.

Eğitim, savunma ve ekonomi milli oImaIıdır, oImazsa Sevr geIir.

Ağzımın tadı yoksa, Hasta gibiysem, Boğazımda düğümleniyorsa lokmaIar, Buluttan nem kapıyorsam, İnan hep güzel gözlerinin hasretindendir.

İnsan olmanın bütün kompleksIerini yenmiş, günü dipdiri yakalayan, hayatın anlamını çözmüş bir bilge insan; bir yoI gösterici.

Bir gün seni unutmak zorunda kaIırsam , Aşkımın küçükIüğüne değiI,çaresizliğimin büyükIüğüne inan.

Döndüm arkamı sana, Sen sırtımdan vurmayı seversin, yüzüm ağır geImesin…

Ben çocuklar gibi sevdim! Devler gibi acı çektim.

Oysa ben akşam olmuşum, Yapraklarım dökülüyor usul usul. Adım sonbahar…

Ben gidip başıma belâlar aramışım o kalıp mevlâsını bulmuş.

Yaşarken çektirdiler, şimdi doğumunu kutluyorIar.